Η Μαγιάτικη Συνάντηση της ORCA

Με απρόσμενη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής 8/5 η Β’ Μαγιάτικη Συνάντηση με Ιστορικά Αυτοκίνητα, που διοργάνωσε η ORCA με την έγκριση της Ε.Ο ΦΙΛΠΑ.

Αυτή τη φορά είχαν επιλεγεί και είχαν κλεισθεί τα Αστέρια της Γλυφάδας, στη γνωστή θαυμάσια και αριστοκρατική παραδοσιακή θέση του Σαρωνικού, όπου με την «συμπαράσταση» του καιρού 61 οδηγοί – κάτοχοι Ιστορικών Αυτοκινήτων – έσπευσαν να προσφέρουν στα αγαπημένα αυτοκίνητά τους (!) τη δυνατότητα να λάμψουν καθαρά και ακτινοβόλα κάτω από τον Αττικό ήλιο.

Είναι εντυπωσιακό ότι όχι μόνο Μέλη της ORCA, αλλά και από άλλες Λέσχες προσήλθαν στο κάλεσμα της συμμετοχής με αποτέλεσμα να υπάρξει μια πανσπερμία μοντέλων, μοναδικών εργοστασιακών κατασκευών, ηλικιών (αυτοκινήτων βέβαια) αλλά και  αφίξεων από μακρινά μέρη. Απέδειξαν ότι φίλοι των παλαιών αυτοκινήτων υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και παρά τις οικονομικές αντιξοότητες τα έχουν, τα συντηρούν, τα προσέχουν και τα κυκλοφορούν με όλη την αγάπη που πρέπει να τους προσφέρουν, παρά το γεγονός ότι μερικοί έχουν ένα και δυο και 3, ίσως και πολύ περισσότερα.

Ένα παράδειγμα από τα πολλά. Ο 57χρονος (με όλο το θάρρος) Αλέκος Βαζαίος 25 χρόνια φανατικός θιασώτης των παλαιών αυτοκινήτων με προσωπικότητα, αυτή τη φορά αποφάσισε να βγάλει βόλτα την Lancia Aurelia του, του 1957 και να αφήσει τα άλλα 16 να απολαμβάνουν τη χαλάρωσή τους στο πολυτελές γκαράζ του σπιτιού του, όπου τα έχει στις «4 καρφίτσες» όπως λένε οι Άγγλοι.

Και ποια είναι τα άλλα 16. Όλα μοναδικά αγωνιστικά κομμάτια από το «Mille Milia» και βραβευμένα στην ετήσια έκδοση «Villa d’ Este» του περισσότερο γνωστού Como από τα άλλα του φεστιβάλ. Βέβαια το ιταλικό στοιχείο κυριαρχεί (Abarth – Bandini – Moretti κ.λ.π) αλλά αυτό δεν είναι μειονέκτημα αφού είναι γνωστό ότι ο ιταλικός σχεδιασμός συναρπάζει και έχει φανατικούς οπαδούς. Ακριβώς αυτό συνέβη και στον Αλέκο Βαζαίο που πρωτάρχισε με μια Pondiac LeMans του 1970 για να μαγευτεί τελικά από τους γείτονες Ιταλούς.

Αλλά φυσικά όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες. Δεν θα μπορούσε να ισχύσει αυτό.

Από το Club Porsche οι φίλοι Πέτρος Ρούσος και Κώστας Χατζηπετράκος (τακτικοί επισκέπτες της έκθεσης Retro – Classic) έφεραν μια 924 και μια 911.

Ο Χρήστος Ντάγκαλος ήρθε με το Cabriolet Wartburg του  1957 (κατασκευής του Automobilwerk του Eisenbach) που έχει μόνο 991 cc και αυτά σε δυο χρόνους.

Αντίθετα ο Φίλιππος Αναγνωστόπουλος εντυπωσίασε με το τέρας (από το τεράστιο) που έφερε. Την  Buick Riviera Grand Sport του 1967 με τα 7.458 κυβικά (!!) τους 8 κυλίνδρους, τους 400 τόσους ίππους και την κατανάλωση των 34 λίτρων στα 100χλμ. Χαράς το κουράγιο του βέβαια.

Ενδιαφέρον ήταν και το DKW του 1936, το παλαιότερο της ημέρας, που ήρθε οδηγούμενο από τον Νίκο Τσοντάκη. Το απέκτησε το 1983 και από ότι έχει διαπιστώσει πρώτη κάτοχός του ήταν η (άγνωστή του) κα Ματαράγκα που το είχε αγοράσει (προς χρήση βέβαια) το 1956. Είναι δικύλινδρο και δίχρονο μόλις 600 κυβικών, αλλά κουκλίστικο στην εμφάνιση.

Αλλά να επιστρέψουμε στα ισχυρά.

Ο Αλέξανδρος Ντούγκας έφερε το ανοικτό Mustang II 2.300 κυβικών με νούμερο σειράς 42 από τα μοναδικά 44 που κατασκευάσθηκαν την περίοδο 1974 – 78 από τη Ford.

Φυσικά ήταν στη συγκέντρωση του «ARK» της Γλυφάδας και ο Βασίλης Γκάζικας που είχε μια πρώτη επαφή με τη Λέσχη πέρυσι το Φθινόπωρο. Έφερε την απόλυτα ανακαινισμένη «Traction Avant Citroen» των 11Β του 1953 από το Βέλγιο, την οποία έχει με πινακίδες του Υπουργείου (ΥΝΥ 5974) καθώς επιθυμεί να την απολαμβάνει κάθε στιγμή και όχι να παρανομεί σαν μερικούς – μερικούς.

Φυσικά στο κοσμικό «coffee shop» της Γλυφάδας ήταν και ο «Ροζ Πάνθηρας» με το  Opel Record του, η «Φλόγα» με το λαμπρό έργο της για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο Δημήτρης Γκιούλης από το Κιάτο με το Fiat 128 του 1978 και άλλοι που εκφράζουμε τη λύπη μας εάν πρακτικά ήταν αδύνατον να έρθουμε με όλους σε επαφή για να τους αναφέρουμε, επιφυλασσόμενοι πάντως την επόμενη φορά να προσπαθήσουμε να τους καλύψουμε όλους. Βέβαια πρέπει να εκφρασθούν τα συγχαρητήρια προς την Οργανωτική Επιτροπή που έφερε με τόση επιτυχία εις πέρας το έργο της. Ιδιαιτέρως προς τον Τίμο Τσοκανή που πρόσθεσε την ευχάριστη φετινή νότα   (συγκριτικά με την περυσινή συγκέντρωση στο Kitchen – Bar) καθώς πρόσφερε ένα μπουκετάκι με γνήσια λουλούδια από την ιδιαιτέρα του περιοχή τη Θήβα, όπου και μόνιμα κατοικεί.