Renault 4L: Το πρώτο αυτοκίνητο για τη «χαρά της ζωής»
Βρισκόμαστε στο 1961. Έχει αρχίσει η δεκαετία των αισθήσεων και των παραισθήσεων… Η οικονομία συνεχίζει την ανοδική της πορεία και τα σημάδια που άφησε ο Πόλεμος σβήνουν. Οι καινοτομίες έχουν μπει στην καθημερινή ζωή, η ποιότητα ζωής βελτιώνεται καθώς νέα καταναλωτικά αγαθά είναι πλέον ευρέως διαθέσιμα, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτά τις οικιακές συσκευές και τα αυτοκίνητα. Οι οικογένειες βγαίνουν έξω, απολαμβάνουν τον ελεύθερο χρόνο τους, ταξιδεύουν και λατρεύουν να εξερευνούν νέα μέρη.
Για αυτές τις οικογένειες, η Renault κατασκεύασε το 4L, που εξελίχθηκε σε θρυλικό μοντέλο χάρη στην επαναστατική και πρακτική πόρτα του πορτ-μπαγκάζ που πρόσφερε εύκολη πρόσβαση σε όλη την οικογένεια και τις αποσκευές της. Το πρώτο πραγματικό αυτοκίνητο της Renault για να απολαμβάνει κανείς «τη χαρά της ζωής» και σημείωσε πάνω από 8 εκατομμύρια πωλήσεις. Πιο συγκεκριμένα, με 8.126.200 μονάδες παραγωγής από το 1961 ως το 1992, είναι το πιο επιτυχημένο μέχρι σήμερα μοντέλο στην ιστορία της Renault.
Παρουσιάστηκε στο Σαλόνι της Φρανκφούρτης το 1961 και ήταν το αποτέλεσμα μιας μελέτης πέντε ετών, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του τότε προέδρου της εταιρείας Πιέρ Ντρέιφους, έχοντας ως στόχο να ανταγωνιστεί το Citroen 2CV. Η σχεδίασή του άρχισε το 1956 και παρουσιάστηκε την κατάλληλη στιγμή για την γαλλική μικροαστική τάξη που έβγαινε από τις στάχτες του δεύτερου μεγάλου πολέμου και ζητούσε ένα απλό μεταφορικό μέσο με μεγάλους χώρους και άνετο για τους κακούς (τότε) γαλλικούς δόμους.
Αν και το 2CV είχε παρουσιαστεί από το 1948, το 4L ήταν ένα πραγματικό αυτοκίνητο και όχι μια… τέντα σε τροχούς. Αντικατέστησε το 4CV, το ασχημόπαπο με τον κινητήρα πίσω και ήταν μια πραγματική τεχνολογική επανάσταση.
Aρχικά κυκλοφόρησε με κινητήρα 747 κ.εκ. και ισχύ 24 ίππων, ενώ το ημιαυτοφερόμενο πλαίσιό του σύντομα φιλοξένησε το μηχανικό σύνολο των 845 κ.εκ., με το οποίο γνώρισε τη μεγάλη επιτυχία. Μόλις μέσα σε τεσσεράμισι χρόνια από την παρουσίασή του, την πρώτη Φεβρουαρίου του 1966 έφτασε το πρώτο του εκατομμύριο! Ήταν μια τεράστια εμπορική επιτυχία. Το 4L (ή σκέτο 4) ήταν μια πραγματική αποκάλυψη και μαζί με το Traction Avant της Citroen διαμόρφωσε τη νέα γαλλική σχολή αυτοκίνησης με κίνηση εμπρός και αναρτήσεις με μεγάλες διαδρομές.
Όπως κάθε όχημα με ξεχωριστή προσωπικότητα, απέκτησε και το ανάλογο προσωνύμιο: «quatrelle», από το διακριτικό «4L», που όμως στη γαλλική γλώσσα ακούγεται και σαν «τέσσερις άνεμοι». Ιδιαίτερα χρήσιμο καθώς λειτουργούσε και ως station–wagon χάρις στο πολύ πρακτικά σχεδιασμένο αμάξωμά του.
Το 1978 εφοδιάστηκε με τον μεγαλύτερο κινητήρα των 1.108 κ.εκ., όμως την ίδια χρονιά συνδέθηκε και με ένα από τα πιο δυσάρεστα επεισόδια της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, καθώς στο ευρύχωρο πορτ-μπαγκάζ του, βρέθηκε δολοφονημένος από τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες», ο Ιταλός πρωθυπουργός Άλντο Μόρο. Παρά μάλιστα το γεγονός ότι έζησε μέχρι το 1994 (τα δύο τελευταία χρόνια με παραγωγή μόνο στη Σλοβενία), οι αλλαγές που έγιναν στη σχεδίασή του ήταν ελάχιστες και κρατήθηκαν σε κοσμητικό επίπεδο και πολύ λίγο χρώμιο προστέθηκε, ενώ εσωτερικά απέκτησε τρία διαφορετικά ταμπλό, που όμως όλα τους ήταν ιδιαίτερα απλά.
