Η 6C 2500 Villa d’Este: Η πιο κομψή χώρο του Αυτοκινήτου
- Η Alfa Romeo παρέμεινε το σημείο αναφοράς στο χώρο της αυτοκίνησης στα χρόνια πριν, αλλά και μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για το σημείο καμπής από την εποχή της καλλιτεχνικής προσέγγισης, σε εκείνη της πιο οργανωμένης βιομηχανικής παραγωγής.
- Η 6C Villa d’Este αποτελούσε το απόλυτο σημείο αναφοράς, σε επίπεδο κομψότητας, τεχνικής καινοτομίας, απόδοσης και πρεστίζ.
- Διαθέτοντας μια μοναδική αύρα, η 6C Villa d’Este προσέλκυσε αμέτρητες διάσημες προσωπικότητες, από τον Tyrone Power και την Evita Peron μέχρι τη Rita Hayworth και τον Ranieri III του Μόντε Κάρλο. Ακόμα και ο θρύλος του ποδοσφαίρου Valentino Mazzola, ο οποίος σε νεαρότερη ηλικία είχε εργαστεί στο εργοστάσιο της Alfa Romeo (Portello), δεν ξέφυγε από τη γοητεία αυτού του μοναδικού μοντέλου.
Το σύμβολο μιας εποχής
Την άνοιξη του 1949, όταν η Alfa Romeo 6C 2500 με το κατασκευασμένο από την Touring αμάξωμα παρουσιάστηκε στη σκηνή του Τσερνόμπιο, στη λίμνη Κόμο, ήταν ξεκάθαρο σε όλους ότι θα ήταν η νικήτρια του 1ου Βραβείου του διαγωνισμού της Villa d’Este. Η καλαισθησία των πρωτότυπων γραμμών της, ήταν τόσο εμφατική που έμοιαζε απόλυτα λογικό ότι η ονομασία της περιλάμβανε το όνομα του πιο διάσημου διαγωνισμού κομψότητας στο χώρο του αυτοκινήτου.
Όμως η 6C 2500 Villa d’Este, δεν αποτελούσε μόνο την κορυφαία έκφραση της αισθητικής. Ήταν η απόλυτη έκφραση των αυτοκινήτων με εξατομικευμένα αμαξώματα και παράλληλα το σημείο καμπής προς μια πιο σύγχρονη παραγωγική διαδικασία.
Ο κοσμογυρισμένος μηχανικός απ’ το Τρεβίζο
Ας πάμε όμως πίσω μια δεκαετία, το 1939, όπου παρουσιάστηκε η 6C 2500. Ο μηχανικός Ugo Gobbato ήταν ήδη 6 χρόνια στο τιμόνι του εργοστασίου του Portello και προσέφερε στην Alfa Romeo την πλούσια γνώση που είχε αποκτήσει.
Ο Gobbato είχε σπουδάσει στη Γερμανία και είχε αποκτήσει εξαιρετική εμπειρία μέσω της θητείας του σε σειρά θέσεων ευθύνης, όπως του επικεφαλής του εργοστασίου του Lingotto στο Τορίνο, αλλά και του υπεύθυνου κατασκευής του πρώτου μεγάλου εργοστασίου παραγωγής ρουλεμάν στην Σοβιετική Ένωση.
Ήταν ένας προσγειωμένος άνθρωπος που ένιωθε σαν το σπίτι του στα μηχανουργία, ενώ προσπαθούσε πάντα συζητώντας με τους συνεργάτες του να βελτιώνει την απόδοση σε κάθε τομέα. Από την έλευση του στο εργοστάσιο του Pοrtello πρώτο του μέλημα ήταν να εξετάσει τα σημεία που ήταν προβληματικά, κίνηση που τον οδήγησε σε συμπεράσματα όπως τα: «πρόκειται για ένα εργοστάσιο που στερείται αρμονίας» και «υπάρχει λανθασμένη μετακίνηση των πρώτων υλών». Με βάση την ανάλυση που έκανε, ο Gobbato σχεδίασε ένα πλάνο «ίασης» των προβλημάτων του εργοστασίου. Για αυτό το λόγο δημοσίευσε δύο εγχειρίδια το 1932 και αφιέρωσε τον εαυτό του στη δημιουργία ενός αποδοτικού πλάνου που θα οδηγούσε σε ένα σύγχρονο σύστημα παραγωγής, το οποίο όμως δεν θα ακύρωνε την καλλιτεχνική προσέγγιση που χαρακτήριζε μέχρι τότε την Alfa Romeo.
«Εκλογίκευση της παραγωγής, αλλά όχι μαζική παραγωγή», ήταν ο στόχος του, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό επετεύχθη μέσω της πρόσληψης μιας νέας γενιάς μηχανικών. Μαζί τους εφάρμοσε νέους κανόνες και σύγχρονες μεθόδους που περιλάμβαναν εκτός των άλλων μια πιο ξεκάθαρη ιεραρχία, λεπτομερή ανάθεση αρμοδιοτήτων και αναλογικές απολαβές.
