Το Ημερολόγιο Pirelli 2017 (video)
Το Ημερολόγιο Pirelli 2017, που φέτος υπογράφει ένας από τους παγκοσμίως κορυφαίους φωτογράφους, Peter Lindbergh, παρουσιάστηκε στις 29 Νοεμβρίου στο Παρίσι.
Η έκδοση 2017 παραλαμβάνει τη σκυτάλη από το ημερολόγιο του 2016 το οποίο φιλοτέχνησε η Annie Leibovitz, ενώ ο Γερμανός καλλιτέχνης είναι ο μοναδικός φωτογράφος στον οποίο ανέθεσε για τρίτη φορά η Pirelli τη δημιουργία του Pirelli Calendar. Ο Peter ήταν ο φωτογράφος του Ημερολογίου το 1996 στην έρημο El Mirage στην Καλιφόρνια, και δημιουργός της έκδοσης 2002 στα στούντιο της Paramount Pictures στο Los Angeles. Το 2014, ο Lindbergh μαζί με τον Patrick Demarchelier τράβηξαν τις φωτογραφίες για τον εορτασμό των 50 χρόνων του ημερολογίου, που λανσαρίστηκε για πρώτη φορά το 1964
Λαμβάνοντας υπόψη μερικές χρονιές που δεν εκδόθηκε, το Pirelli Calendar έφτασε τώρα την 44ή έκδοσή του.
Ο φωτογράφος εξηγεί το θέμα του Ημερολογίου της Pirelli για το 2017: «Με μία εποχή όπου γυναίκες προβάλλονται στα media και παντού ως πρέσβειρες της τελειότητας και της νεότητας, θεώρησα σημαντικό να θυμίσω σε όλους ότι υπάρχει μια διαφορετική ομορφιά, πιο ρεαλιστική και αληθινή, καθόλου επίπλαστη και καθοδηγούμενη από εμπορικά ή άλλα συμφέροντα, μία ομορφιά που μιλά για την προσωπικότητα, το θάρρος να είσαι ο εαυτός σου και να έχεις τη δική σου προσωπική ευαισθησία…».
Ο Lindbergh επέλεξε τον τίτλο “Emotional” για να τονίσει ότι η ιδέα που κρύβεται πίσω από τις φωτογραφίες του ήταν “η δημιουργία ενός ημερολογίου με ζητούμενο την αποτύπωση όχι ενός τέλειου κορμιού αλλά της ευαισθησίας και του συναισθήματος, που προχωρά στα ενδόμυχα της ψυχής των μοντέλων και πετυχαίνει μία ‘έκθεση’ πιο αποκαλυπτική από τη θέα ενός γυμνού σώματος.»
Για να αποτυπώσει την άποψή του περί φυσικής ομορφιάς και θηλυκότητας, ο Lindbergh δημιούργησε τα πορτρέτα 14 ηθοποιών διεθνούς φήμης. Πρόκειται για τις Jessica Chastain, Penelope Cruz, Nicole Kidman, Rooney Mara, Helen Mirren, Julianne Moore, Lupita Nyong’o, Charlotte Rampling, Lea Seydoux, Uma Thurman, Alicia Vikander, Kate Winslet, Robin Wright και Zhang Ziyi. Επίσης συμπεριέλαβε την Anastasia Ignatova, καθηγήτρια Πολιτικής Θεωρίας στο MGIMO, Κρατικό Πανεπιστήμιο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας. Οι επιλογές αυτές για μία ακόμα φορά επιβεβαιώνουν την αγάπη του Lindbergh για το σινεμά, κάνοντας το Cité du Cinéma στο Saint Denis ένα από σημαντικότερα κινηματογραφικά στούντιο στην Ευρώπη, στο χώρο του οποίου διοργανώθηκε το παραδοσιακό δείπνο – γκαλά για την παρουσίαση του νέου ημερολογίου.
“Σκοπός μου ήταν να απεικονίσω τις γυναίκες μ’ έναν διαφορετικό τρόπο. Γι’ αυτό, επισκέφθηκα ηθοποιούς που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, πλησιάζοντάς τις όσο μπορούσα περισσότερο για να τραβήξω αυτές τις φωτογραφίες. Ως καλλιτέχνης νιώθω υπεύθυνος να απελευθερώσω τις γυναίκες από την ιδέα της αιώνιας νεότητας και της τελειότητας. Η ιδέα της τέλειας ομορφιάς που προωθείται από την κοινωνία είναι απλά κάτι ανέφικτο”.
Η φωτογράφιση έγινε το διάστημα Μαΐου – Ιουνίου σε πέντε διαφορετικά σημεία: Βερολίνο, Λος Άντζελες, Νέα Υόρκη, Λονδίνο και στην παραλία Le Touquet στη Γαλλία. Το αποτέλεσμα είναι ένα ημερολόγιο που περιέχει 40 εικόνες – με πορτραίτα και τοπία – τραβηγμένες όχι μόνο στο στούντιο αλλά και σε γωνιές πόλεων και ατμοσφαιρικά σημεία. Επομένως βλέπουμε δρόμους, αλυσίδες fast food, φθηνά ξενοδοχεία στο κέντρο του Λος Άντζελες μαζί με την Times Square στη Νέα Υόρκη, το θέατρο Sophiensaele στο Βερολίνο, σοφίτες σε Νέα Υόρκη και Λονδίνο και την παραλία στο Le Touquet.
Ωστόσο, οι κινηματογραφικές πρωταγωνίστριες δεν είναι το μόνο πράγμα που κάνει τη δουλειά του Lindbergh τόσο μοναδική. Ανέκαθεν ήταν γνωστός για την ικανότητά του να βάζει στις εικόνες του στοιχεία του βιομηχανικού κόσμου στον οποίο μεγάλωσε. Αρχική του ιδέα είναι να εισάγει στοιχεία από το χώρο της τεχνολογίας και της βιομηχανίας στο Ημερολόγιο, γι’ αυτό στη φάση που δούλευε πάνω στο project, τράβηξε επίσης πολλές φωτογραφίες στο βιομηχανικό κέντρο της Pirelli στο Settimo Torinese, το πιο προηγμένο τεχνολογικά εργοστάσιο του Group. Αυτή η εμπειρία οδήγησε σε μία σειρά φωτογραφιών του τομέα της αυτοματοποίησης και καινοτομίας, που αποδείχτηκαν τόσο επιδραστικές και ισχυρές – όπως ο ίδιος ο φωτογράφος παραδέχεται σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pirelli World – ώστε “Στο τέλος αποφασίσαμε να κρατήσουμε τις δύο σειρές φωτογραφιών ξεχωριστά και να χρησιμοποιήσουμε αυτές του εργοστασίου σε ένα ανεξάρτητο project, και όχι αυτό του Ημερολογίου.»
Για να δείτε τι συνέβη στα παρασκήνια, και να απολαύσετε με κάθε λεπτομέρεια τις φωτογραφήσεις, τις ιστορίες και τις προσωπικότητες του 2017 Pirelli Calendar, επισκεφθείτε το ειδικό website, www.pirellicalendar.com. Αυτή η πρόσφατα ανανεωμένη πλατφόρμα οδηγεί του επισκέπτες σε ένα ταξίδι στην 50χρονη ιστορία του The Cal™ μέσα από βίντεο, συνεντεύξεις, φωτογραφίες και αδημοσίευτα κείμενα. Το αποκλειστικό περιεχόμενο της νέας έκδοσης περιλαμβάνει ένα κεφάλαιο με θέμα τη δημιουργία του Ημερολογίου (Making of The Cal™), που παρακολουθεί τη διαδικασία από την αρχική σύλληψη μέχρι την παραγωγή αυτού του ‘έργου τέχνης’ από το σπουδαίο φωτογράφο και την ομάδα του. Το κεφάλαιο Icons περιλαμβάνει επίσης αποκλειστικές, νέες συνεντεύξεις με τους πρωταγωνιστές του 2017 Pirelli Calendar.
“ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ PIRELLI 2017, Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ & ΕΓΩ”
Μία συζήτηση με τον Peter Lindbergh
Από πού προήλθε η ιδέα γι’ αυτό το Ημερολόγιο;
Θέλησα να χρησιμοποιήσω το Ημερολόγιο 2017 για να εκφράσω ένα διαφορετικό είδος ομορφιάς. Καθώς ζούμε σε μία καταναλωτική κοινωνία, όλοι οι μηχανισμοί του συστήματος προβάλλουν ένα μοναδικό πρότυπο ομορφιάς που εστιάζει κυρίως στη νεότητα και την τελειότητα, επειδή στόχος είναι να οδηγεί τον κόσμο στην κατανάλωση. Όπως αυτό το πρότυπο ομορφιάς δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα ή με τη ίδια τη γυναίκα. Μέσα από το Ημερολόγιο της Pirelli Calendar έχω προσπαθήσει να μεταφέρω ένα διαφορετικό μήνυμα, ότι η ομορφιά απέχει πολύ από αυτό που προβάλλεται σήμερα μέσα από τη διαφήμιση. Θέλω να απεικονίσω τη γυναίκα με διαφορετικό τρόπο: και γι’ αυτό, επισκέφθηκα ηθοποιούς που έχουν παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, πλησιάζοντάς τις όσο μπορούσα περισσότερο για να τραβήξω αυτές τις φωτογραφίες. Από τις πρώτες φωτογραφίες, έβλεπα ότι αυτό είχε αποτέλεσμα. Θεωρώ συναρπαστικό να βλέπεις κάποια όπως η Nicole Kidman – που ήταν η πρώτη που φωτογράφισα – με τελείως διαφορετικό μάτι.
Είναι μία αισθησιακή εμπειρία να αφοσιώνεσαι σε κάποιον που σε κοιτά μέσα από το φακό, δημιουργείται ένα άμεσο δέσιμο μεταξύ σας – ήταν μία μοναδική εμπειρία, διαφορετική από οτιδήποτε είχα κάνει μέχρι τώρα.
Όταν μετά από μία ώρα ή δύο ώρες φωτογράφησης η Nicole γύρισε και μου είπε: «Δεν ξέρω γιατί το απολαμβάνω τόσο πολύ… κανείς δεν με έχει φωτογραφήσει ποτέ με τέτοιο τρόπο … κανείς δεν έχει δει ποτέ αυτό το κομμάτι μου και είναι πραγματικά όμορφο» συνέλαβε την ουσία αυτού που προσπαθούσα να κάνω με το Ημερολόγιο Pirelli 2017. Θέλησα να απεικονίσω τις γυναίκες όχι μέσα από την τελειότητά τους αλλά μέσα από τα συναισθήματα και τις ευαισθησίες τους. Γι’ αυτό ονόμασα αυτή την έκδοση του Ημερολογίου “Emotional”: όχι κάποια τεχνητή τελειότητα, αλλά την πραγματικότητα και τα συναισθήματα που πηγάζουν από τα πρόσωπα αυτών των γυναικών.
Γιατί ασπρόμαυρο;
Όταν φωτογραφίζεις κάτι σε ασπρόμαυρο, τοποθετείς το ‘θέμα’ σου σε μία πραγματικότητα διαφορετική από αυτή του πραγματικού κόσμου που έχει χρώμα: γίνεσαι εσύ αυτός που ερμηνεύει την πραγματικότητα αναμιγνύοντας άσπρο και μαύρο για να δημιουργήσεις σκιές, λάμψεις και μορφές. Θεωρώ ότι το ασπρόμαυρο αποτελεί μια αφαιρετική μεταμόρφωση της πραγματικότητας σε κάτι άλλο. Είναι το πρώτο μικρό βήμα για να ξεφύγεις από το κανονικό ή πραγματικό και να βρεις κάτι πιο ενδιαφέρον – κάτι μη ρεαλιστικό.
Είναι η δουλειά σας επηρεασμένη από την τεχνολογική καινοτομία;
Όχι, φυλάγομαι από αυτή. Οι νέοι φωτογράφοι της εποχής μας δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει να χρησιμοποιείς αναλογική κάμερα. Εγώ γνωρίζω άριστα το χώρο του φιλμ και δεν ήθελα μία ψηφιακή κάμερα. Ήμουν απόλυτα ευχαριστημένος με τον τρόπο που ήταν τα πράγματα. Στη συνέχεια, όσο περνούσε ο καιρός, διαπίστωσα ότι οι ψηφιακές μηχανές είναι καταπληκτικές για πολλούς λόγους – πλην δύο. Ο πρώτος είναι ότι η ψηφιακή εικόνα έχει πολύ υψηλή αντίθεση με αποτέλεσμα να χάνεται η αρμονία και το συναίσθημα.
Γι’ αυτό χρησιμοποιώ Photoshop για να απαλύνω την ψηφιακή επίδραση. Δεύτερον, το πιο ενοχλητικό όταν δουλεύεις με ψηφιακή κάμερα είναι ότι μεταμορφώνει τη φωτογράφηση σε μία συνεργατική προσπάθεια. Κάθε φορά που βρίσκομαι με ένα μοντέλο για να τραβήξω μία φωτογραφία, αυτή εμφανίζεται στην οθόνη στο διπλανό δωμάτιο, με δέκα άτομα που παρακολουθούν, κριτικάρουν, συμβουλεύουν… Αυτός ο τρόπος φωτογράφησης καταστρέφει εντελώς την οικειότητα μεταξύ φωτογράφου και μοντέλου.
Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι η σχέση που θα αναπτύξω με το μοντέλο, επειδή αυτό είναι το μυστικό για όμορφες φωτογραφίες – η χρήση ψηφιακής κάμερας με εμποδίζει να πετύχω αυτή την ιδιαίτερη σχέση.
Όπως το 2002, έτσι και το ημερολόγιο του 2017 αποδεικνύει την αγάπη σας για το σινεμά. Πώς φωτογραφία και κινηματογράφος σχετίζονται μεταξύ τους;
Συνδέονται με την έννοια του χρόνου, που είναι πολύ δύσκολο να κάνεις ορατό στη φωτογραφία, παρόλο που η φωτογραφία σχετίζεται με το χρόνο μέσω της στιγμής – ουσιαστικά σταματά το χρόνο. Συχνά με ρωτάνε «γιατί δεν θέλεις να κάνεις ταινίες;» και εγώ απαντώ ναι, ίσως θα ήθελα, αλλά δεν είναι κάτι που πραγματικά με ενδιαφέρει.
Θεωρώ τη φωτογραφία εξ ίσου ενδιαφέρουσα με τον κινηματογράφο, επειδή χρησιμοποιώντας κάτι απειροελάχιστο μπορείς να προβάλλεις πολλά πράγματα. Βλέπεις κάποιον να διασχίζει το δρόμο: στον κινηματογράφο πιθανόν δεν θα σήμαινε τίποτα, ενώ στη φωτογραφία, ο χρόνος σταματά μία δεδομένη στιγμή – μία θαυμάσια, παράξενη, έντονη και συναισθηματική στιγμή – μία στιγμή που έρχεται από το τίποτα, απλά επειδή έχει σταματήσει ο χρόνος. Πιστεύω ότι αυτό είναι που κάνει τη φωτογραφία τόσο συναρπαστική.
Όταν δημιουργούσατε το ημερολόγιο του 2017 τραβήξατε επίσης φωτογραφίες στο βιομηχανικό κέντρο Pirelli στο Settimo Torinese. Τι ήταν αυτό που σας έφερε στο εργοστάσιό;
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Marco Tronchetti Provera επικοινώνησε μαζί μου. “Peter,” μου είπε, “είμαστε μία high-tech εταιρεία και θα ήθελα να κάνουμε κάτι καινοτόμο.” Η ιδέα του ήταν να εισάγω μερικά τεχνολογικά στοιχεία στο νέο Ημερολόγιο, και τη βρήκα άκρως συναρπαστική. Στην πραγματικότητα, για να πω την αλήθεια, αρχικά του είπα ότι η ιδέα δεν ήταν εφικτή. Αλλά μετά, καθώς συζητούσαμε, τα επιχειρήματά του ήταν τόσο έξυπνα και προκλητικά εγκεφαλικά που διαπίστωσα ότι με είχε γοητεύσει. Μου είπε τι σημαίνουν οι μηχανές για τον ίδιο και για την ιστορία της Pirelli και στο σημείο αυτό, βρήκα την ιδέα και τα πάντα γύρω από αυτήν, πραγματικά συναρπαστικά. Την επόμενη μέρα, ξεκίνησα με σκοπό να μελετήσω το θέμα και να παρατηρώ πώς ένιωθα γι’ αυτό. Από καθαρά πρακτικής πλευράς, σχεδόν αμέσως συνειδητοποίησα ότι θα ήταν αδύνατον να πάρω τις ηθοποιούς στο εργοστάσιο και να τις φωτογραφίσω εκεί.
Έτσι σκέφθηκα να πάω έτσι κι αλλιώς για να φωτογραφίσω στο εργοστάσιο με τα μηχανήματα και τα ρομπότ του, προσπαθώντας να δημιουργήσω ένα συναισθηματικό δέσιμο μαζί τους, να τα ζωντανέψω. Δεν ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρω, αλλά το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά ικανοποιητικό και παραμένει ακόμα. Στο τέλος, αποφασίσαμε να κρατήσουμε τις δύο σειρές φωτογραφιών ξεχωριστά και να χρησιμοποιήσουμε αυτές του εργοστασίου σε κάποιο άλλο, ανεξάρτητο project, όχι αυτό του ημερολογίου.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για εσάς;
Δεν έχω κάποιους συγκεκριμένους τομείς που να λειτουργούν σαν κρυφές πηγές δημιουργικότητας. Αντλώ έμπνευση από ό,τι βλέπω και αργά ή γρήγορα το χρησιμοποιώ για να δημιουργήσω κάτι. Αποφεύγω να πηγαίνω σε επιδείξεις μόδας. Προτιμώ να χρησιμοποιώ το χρόνο των κολεξιόν με διαφορετικό τρόπο. Συχνά βλέπω ρούχα στα ατελιέ των φίλων μου – σήμερα για παράδειγμα, πέρασα όλη μου την ώρα με το φίλο μου Azzedine Alaïa, με τον οποίο θα δουλέψουμε σε ένα project, και αυτός μου έδειξε τη νέα του κολεξιόν, με μερικά εκθαμβωτικά, όμορφα φορέματα. Μιλάγαμε για φωτογραφίες μόδας πριν από μερικές ημέρες, ότι κάποιος μου είπε ότι καθήκον ενός φωτογράφου μόδας είναι να προβάλλει τα ρούχα. Αυτό μπορεί να είναι εν μέρει αλήθεια. Αλλά έχω να πω ότι η φωτογραφία μόδας δεν πρέπει να περιορίζεται στο να δείχνει μόνο τα ρούχα και να βοηθά τη βιομηχανία να τα πουλήσει – το αντίθετο, πρέπει να έχει την ελευθερία να δρα εντός ενός πολύ ευρύτερου πλαισίου – πολύ ευρύτερο και από τον ίδιο το χώρο της μόδας.
Τι θεωρείτε ως το πλέον δημιουργικό στοιχείο;
Πιστεύω ότι η πρώτη ερώτηση είναι στην πραγματικότητα: τι είναι δημιουργικότητα; Και η δεύτερη: πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από αυτή; Και μετά: πώς μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε; Αυτά είναι πραγματικά συναρπαστικά θέματα, στα οποία έχω αφιερώσει πολύ χρόνο, όλα αυτά τα χρόνια. Τελικά πιστεύω ότι η δημιουργικότητα προέρχεται από το όραμα που έχεις για τον κόσμο, που κατά κάποιο τρόπο αναμορφώνεται μέσα από τις προσωπικές σου εμπειρίες. Πολλοί άνθρωποι διαθέτουν δημιουργικότητα, αλλά απλά δεν γνωρίζουν πώς να την προσεγγίσουν. Τα τελευταία σαράντα χρόνια ασκούμαι στον υπερβατικό διαλογισμό και αυτό με έχει βοηθήσει να κατανοήσω ποιος είμαι και να ανακαλύψω το δικό μου εσωτερικό μονοπάτι.
2017 PIRELLI CALENDAR
Συντελεστές
Nicole Kidman Los Angeles
Alicia Vikander Berlin
Léa Seydoux London
Robin Wright New York
Lupita Nyong’o New York
Kate Winslet London
Rooney Mara New York
Jessica Chastain New York
Penelope Cruz New York
Zhang Ziyi Los Angeles
Julianne Moore New York
Uma Thurman New York
Helen Mirren London
Charlotte Rampling London
Anastasia Ignatova Le Touquet, France
—
Φωτογράφος: Peter Lindbergh
Καλλιτεχνικός Διεθυντής: Juan Gatti
1ος Βοηθός του Peter Lindbergh: Stefan Rappo
Hair-styling: Odile Gilbert, Vernon Francois (Lupita)
Μακιγιάζ: Stephane Marais, Nick Barose (Lupita), Groomer Pablo (Penelope)
Στυλίστρια: Julia Von Boehm
Παραγωγός: 2b Management
Κάστινγκ: Piergiorgio Del Moro
PETER LINDBERGH
Βιογραφία
Γνωστός για τις αξέχαστες κινηματογραφικές εικόνες του, ο Peter Lindbergh θεωρείται ένας από τους πιο επιδραστικούς σύγχρονους φωτογράφους. Γεννημένος στη Lissa (Γερμανία) το 1944, πέρασε την παιδική του ηλικία στο Duisburg (Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία). Εργάστηκε ως διακοσμητής βιτρίνας σε ένα τοπικό πολυκατάστημα και γράφτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Βερολίνου στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Θυμάται αυτά τα χρόνια: «Προτιμούσα να αναζητώ ενεργά έμπνευση σε έργα του Van Gogh, που ήταν το είδωλό μου, αντί να ζωγραφίζω τα υποχρεωτικά πορτρέτα και τα τοπία που διδάσκουν στις σχολές τέχνης…» Εμπνευσμένος από το έργο του Ολλανδού ζωγράφου, μετακόμισε στην Arles για ένα χρόνο σχεδόν, και στη συνέχεια ξεκίνησε ένα ταξίδι με οτοστόπ σε Ισπανία και Β. Αφρική. Αργότερα, σπούδασε ελεύθερη ζωγραφική στο College of Art του Krefeld. Επηρεασμένος από τον Joseph Kosuth και το κίνημα της Εννοιολογικής Ζωγραφικής, πριν αποφοιτήσει δέχτηκε πρόσκληση να παρουσιάσει το έργο του στη διάσημη πρωτοποριακή Galerie Denise René-Hans Mayer το 1969. Αφού μετακόμισε στο Düsseldorf το 1971, στράφηκε στη φωτογραφία και εργάστηκε για δύο χρόνια ως βοηθός του Γερμανού φωτογράφου Hans Lux, πριν ανοίξει το δικό του στούντιο το 1973. Έχοντας γίνει διάσημος στην πατρίδα του, πλαισίωσε την οικογένεια του περιοδικού Stern μαζί με θρύλους της φωτογραφίας όπως οι Helmut Newton, Guy Bourdin και Hans Feurer, και πήγε στο Παρίσι το 1978 για να συνεχίσει την καριέρα του.
Πρωτοπόρος στον τομέα της φωτογραφίας, λανσάρισε ένα είδος νέου ρεαλισμού επαναπροσδιορίζοντας τα πρότυπα ομορφιάς με αχρονικές εικόνες. Η ουμανιστική του προσέγγιση και εξιδανίκευση των γυναικών το έκαναν να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους φωτογράφους, καθώς δίνει προτεραιότητα στην ψυχή και την προσωπικότητα. Άλλαξε δραστικά τα πρότυπα της φωτογραφίας μόδας σε εποχές υπέρμετρου ρετουσαρίσματος, πιστεύοντας ότι υπάρχει κάτι που κάνει ένα άτομο ενδιαφέρον πέραν της ηλικίας του. Και εξηγεί: «Αυτή πρέπει να είναι η ευθύνη των φωτογράφων σήμερα: να απελευθερώνουν τις γυναίκες και τελικά όλους, από τον τρόμο της νεότητας και της τελειότητας.» Η μοναδική του ματιά τις παρουσιάζει ‘αγνά και ανόθευτα’ και ‘με όλη την ειλικρίνεια’, αποφεύγοντας τα στερεότυπα καθώς προτιμά το φυσικό πρόσωπο – σχεδόν χωρίς make-up – των γυναικών που φωτογραφίζει γυμνές με έναν τρόπο που αναδεικνύει την αυθεντικότητα. Προσέφερε μία νέα ερμηνεία της γυναίκας μετά τη δεκαετία του 1980, χωρίς να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στα ρούχα, πιστεύοντας ό,τι, όπως δήλωσε «εάν αφήσεις έξω τα ρούχα και τα φτιασίδια, μπορείς να δεις τον πραγματικό άνθρωπο.» Η Βρεττανή δημοσιογράφος Suzy Menkes τονίζει ότι «σήμα κατατεθέν του Peter Lindbergh είναι η άρνησή του να υποκλιθεί σε μία απαστράπτουσα τελειότητα – η ουσία των φωτογραφιών που ενδοσκοπούν στην αφτιασίδωτη ψυχή κάθε ατόμου, ανεξάρτητα πόσο οικείο ή διάσημο είναι το μοντέλο.» Ο Lindbergh ήταν ο πρώτος φωτογράφος που συμπεριέλαβε αφήγηση στις φωτογραφίες μόδας κάτι που εισάγει ένα νέο όραμα στη καλλιτεχνική φωτογραφία και τη φωτογραφίας μόδας. Στο πέρασμα των χρόνων, δημιούργησε εικόνες που σημάδεψαν την ιστορία της φωτογραφίας, χαρακτηριζόμενες από μία μινιμαλιστική προσέγγιση απέναντι στη μεταμοντέρνα φωτογραφία. Πίσω στο 1988, ο Lindbergh έτυχε διεθνούς αποδοχής και λανσάρισε στο κόσμο της μόδας μία νέα γενιά μοντέλων που είχε ανακαλύψει πρόσφατα, παρουσιάζοντάς τα ντυμένα όλα με λευκά πουκάμισα. Ένα χρόνο αργότερα φωτογράφιζε τις Linda Evangelista, Naomi Campbell, Cindy Crawford, Christy Turlington και Tatjana Patitz, νεαρά μοντέλα τότε, μαζί για πρώτη φορά, για το θρυλικό εξώφυλλο της Vogue UK, Ιανουάριος 1990.
Ο τραγουδιστής της ποπ George Michael, ο εμπνευστής του κινήματος των Supermodels που αργότερα ακολούθησε ο Gianni Versace, εμπνεύστηκε από τις φωτογραφίες του Lindbergh στη Vogue και δημιούργησε ένα καταπληκτικό βίντεο για το τραγούδι του “Freedom ‘90”, σηματοδοτώντας το ξεκίνημα μιας εποχής διάσημων μοντέλων που επαναπροσδιόρισαν την εικόνα της σύγχρονης γυναίκας.
Διάσημο για τις αφηγηματικές φωτογραφίες μόδας, το έργο του Lindbergh φημίζεται κυρίως για τα απλά και αποκαλυπτικά πορτρέτα του, τις νεκρές φύσεις και τις έντονες επιρροές από τα πρώτα χρόνια του Γερμανικού σινεμά και το βιομηχανικό περιβάλλον της παιδικής ηλικίας του, το χορό και τα καμπαρέ αλλά και τα τοπία και το διάστημα.
Ο Lindbergh έχει δουλέψει με τα πιο αναγνωρισμένα fashion brands και περιοδικά από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, συμπεριλαμβανομένων διεθνών εκδόσεων της Vogue, The New Yorker, Rolling Stone, Vanity Fair, Harper’s Bazaar US, Wall Street Journal Magazine, The Face, Visionaire, Interview και W.
Η δουλειά του αποτελεί τμήμα μόνιμων συλλογών πολλών μουσείων καλών τεχνών σε όλο τον κόσμο και έχει παρουσιαστεί σε διαπρεπή μουσεία και γκαλερί. Ανάμεσά τους τα Victoria & Albert Museum (Λονδίνο), Centre Pompidou (Παρίσι) η πρόσφατη έκθεση “A Different History of Fashion” στο Kunsthal του Rem Koolhaas στο Rotterdam (Σεπτέμβριος 2016), καθώς και ατομικές εκθέσεις σε Hamburgerbanhof (Βερολίνο), Bunkamura Museum of Art (Τόκιο) και Pushkin Museum of Fine Arts (Μόσχα).
Ο Lindbergh σκηνοθέτησε αρκετές βραβευμένες ταινίες και ντοκιμαντέρ: Models, The Film (1991), Inner Voices (1999) που κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Toronto International Film Festival (TIFF) το 2000, Pina Bausch, Der Fensterputzer (2001) και Everywhere at Once (2007), στο οποίο αφηγήτρια ήταν η Jeanne Moreau και παρουσιάστηκε στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου Cannes & Tribeca. Ο Lindbergh εκπροσωπείται μέσω των Gagosian Gallery και 2b Management. Σήμερα ζει μεταξύ Παρισιού, Arles και Νέας Υόρκης.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ PIRELLI: ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ, ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΤΕΛΑ
1964
Robert Freeman στη Majorca, Ισπανία
Jane Lumb, Sonny Freeman Drane, Marisa Forsyth
1965
Brian Duffy στο Monaco και την Côte d’Azur, Νότια Γαλλία
Pauline Dukes, Annabella, Virginia, Pauline Stone, Jeannette Harding
1966
Peter Knapp στο Al Hoceima, Μαρόκο
Peter Knapp, Shirley Ann, Sue
1967
δεν δημοσιεύτηκε
1968
Harri Peccinotti στην Djerba, Τυνησία
Ulla Randall, Elisa Ngai, Pat Booth, Jill La Tour
1969
Harri Peccinotti in Big Sur, Καλιφόρνια
1970
Francis Giacobetti στο Paradise Island, Μπαχάμες
Alexandra Bastedo, Anak, Pegga, Paula Martine
1971
Francis Giacobetti στη Jamaica, Μεγάλες Αντίλλες
Caileen Bell, Angela McDonald, Kate Howard, Christine Townson, Gail Allen
1972
Sarah Moon στη Villa Les Tilleuls, Παρίσι
Suzanne Moncurr, Mick Lindburg, Boni Pfeifer, Inger Hammer, Magritt Rahn, Barbara Trenthan
1973
Brian Duffy στο London, Αγγλία
Erica Creer, Sue Paul, Nicki Howorth, Kubi, Nicky Allen, Jane Lumb, Kate Howard, Vida, Penny Steel, Kari Ann, Elizabeth, Vicky Wilks
1974
Hans Feurer στις Seychelles, Αφρική
Eva Nielson, Kim, Marana, Chichinou, Kathy Cochaux
1975 – 1983
δεν δημοσιεύτηκε
1984
Uwe Ommer στις Bahamas, Κεντρική Αμερική
Angie Layne, Suzy-Ann Watkins, Jane Wood, Julie Martin
1985
Norman Parkinson στο Edinburgh, Σκοτία
Anna, Cecilia, Iman, Lena, Sherry
1986
Bert Stern στο Cotswolds, Αγγλία
Julia Boleno, Jane Harwood, Louise King, Deborah Leng, Suzy Yeo, Beth Toussaint, Gloria, Joni Flyn, Caroline Hallett, Samantha, Juliet, Clare Macnamara
1987
Terence Donovan στο Bath, Αγγλία
Ione Brown, Colette Brown, Naomi Campbell, Gillian De Turville, Waris Dirie
1988
Barry Lategan στο London, Αγγλία
Hugo Bregman, Briony Brind, Victoria Dyer, Nicola Keen, Kim Lonsdale, Sharon MacGorian, Naomi Sorkin, Carol Straker
1989
Joyce Tennyson στα Polaroid Studios, Νέα Υόρκη
Lisa Whiting, Nicky Nagel, Dannielle Scott, Brigitte Luzar, Gilda Meyer-Nichof, Kathryn Bishop, Susan Allcorn, Susan Waseen, Rosemarie Griego, Akura Wall, Gretchen Heichholz, Rebecca Glen
1990
Arthur Elgort στη Seville, Ισπανία
Laure Bogeart, Laurie Bernhardt, Christina Cadiz, Anna Klevhag, Florence Poretti, Debrah Saron
1991
Clive Arrowsmith στη Γαλλία
Alison Fitzpatrick, Lynne Koester, Monika Kassner, Paola Siero, Nancy Liu, Katherina Trug, Jackie Old Coyote, Tracy Hudson, Rachel Boss, Carole Jimenez, Saskia Van Der Waarde, Rina Lucarelli, Susie Hardie-Bick
1992
Clive Arrowsmith στην Almería, Ισπανία
Alison Fitzpatrick, Julienne Davis, Judi Taylor
1993
John Claridge στις Seychelles, Αφρική
Christina Estrada, Barbara Moors, Claudie
1994
Herb Ritts στο Paradise Island, Μπαχάμες
Karen Alexander, Helena Christensen, Cindy Crawford, Kate Moss
1995
Richard Avedon στη New York, ΗΠΑ
Nadja Auermann, Farrah Summerford, Naomi Campbell, Christy Turlington
1996
Peter Lindberg στο El Mirage, California, ΗΠΑ
Eva Herzigova, Natassja Kinski, Kristen McMenamy, Navia, Carre Otis, Tatjanna Patitz
1997
Richard Avedon στη New York, ΗΠΑ
Honor Fraser, Ling, Cordula, Sophie Patitz, Ines Sastre, Waris Dirie, Anna Klevhag, Monica Bellucci, Gisele, Kristina, Tatiana, Irina, Jenny Shimizu, Marie Sophie, Brandy , Julia Ortiz, Nikki Uberti
1998
Bruce Weber στο Miami, ΗΠΑ
Tanga Moreau, Stella Tenant, Milla Jovovich, Charolyn Murphy, Eva Herzigova, Patricia Arquette, Shalom Harlow, Kristy Hume, Elaine Irwin Mellencamp, Georgina Grenville, Kiara, Rachel Roberts, Daryl Hannah. Guests: Dermot Mulroney, Fred Ward, Ewan Mc Gregor, Dan O’Brien, BB King, Sonny Rollins, Bono, Paul Cadmus, Francesco Clemente, John Malkovich, Kelly Slater, Kris Kristofferson, Robert Mitchum.
1999
Herb Ritts στο Los Angeles, ΗΠΑ
Chandra North, Sophie Dahl, Karen Elson, Michele Hicks, Carolyn Murphy, Shirley Mallmann, Laetitia Casta, Audrey Marnay, Elsa Benitez, Bridget Hall, Angela Lindvall, Alek Wek
2000
Annie Leibovitz στο Rhinebeck, New York, ΗΠΑ
Lauren Grant, June Omura, Mireille Radwan-Dana, Laetitia Casta, Alek Wek, Julie Worden, Jacqui Agyepong, Marjorie Folkman
2001
Mario Testino στη Naples, Ιταλία
Gisele Bundchen, Aurelie Claudel, Karen Elson, Rhea Durham, Marianna Weickert, Fernanda Tavares, Angela Lindvall, Ana Claudia Michael, Liisa Winkler, Noemi Lenoir, Frankie Rayder, Carmen Kass
2002
Peter Lindbergh στο Los Angeles, ΗΠΑ
Lauren Bush, Erika Christensen, Amy Smart, Bridget Moynahan, James King, Shannyn Sossamon, Selma Blair, Kiera Chaplin, Brittany Murphy, Monet Mazur, Rachel Leigh Cook, Mena Suvari, Julia Stiles
2003
Bruce Weber στο Cilento και Paestum, Ιταλία
Jessica Miller, Lisa Steiffert, Heidi Klum, Isabeli Fontana, Mariacarla Boscono, Natalia Vodianova, Karolina Kurkova, Sienna Miller, Alessandra Ambrosio, Rania Raslan, Bridget Hall, Sophie Dahl, Eva Riccobono, Yamila Diaz-Rahi, Filippa Hamilton, Valentina Stilla, Enrico Lo Verso, Alessandro Gassman, Tomasino Ganesh, Marcelo Boldrini, Jak Krauszer, Stephan Ferrara, Ajay Lamas
2004
Nick Knight στο London, Αγγλία
Adina Fohlin, Amanda Moore, Jessica Miller, Natalia Vodianova, Karolina Kurkova, Mariacarla Boscono, Esther de Jong, Frankie Rayder, Liberty Ross, Dewi Driegen, Ai Tominaga, Pollyanna McIntosh, Alek Wek
2005
Patrick Demarchelier στο Rio de Janeiro, Βραζιλία
Adriana Lima, Julia Stegner, Michelle Buswell, Erin Wasson, Marija Vujovic, Fillipa Hamilton, Liliane Ferrarezi, Valentina, Diana Dondoe, Isabeli Fontana, Naomi Campbell
2006
Mert and Marcus στο Cap d’Antibes, Γαλλία
Jennifer Lopez, Gisele Bundchen, Guinevere Van Seenus, Kate Moss, Karen Elson, Natalia Vodianova
2007
Inez and Vinoodh στην California
Sophia Loren, Penelope Cruz, Lou Doillon, Naomi Watts, Hilary Swank
2008
Patrick Demarchelier στη Shanghai, Κίνα
Maggie Cheung, Agyness Deane, Lily Donaldson, Du Juan, Doutzen Kroes, Catherine Mc Neil, Mo Wan Dan, Sasha Pivovarova, Coco Rocha, Caroline Trentini, Gemma Ward
2009
Peter Beard στη Abu Camp/Jack’s Camp, Μποτσουάνα
Daria Werbowy, Emanuela De Paula, Isabeli Fontana, Lara Stone, Rianne Ten Haken, Malgosia Bela, Mariacarla Boscono
2010
Terry Richardson στη Bahia, Βραζιλία
Daisy Lowe, Georgina Stojiljokovic, Rosie Huntington, Eniko Mihalik, Catherine McNeil, Ana Beatriz, Abbey Lee Kershaw, Marloes Horst, Lily Cole, Miranda Kerr, Gracie Carvalho
2011
Karl Lagerfeld στο Παρίσι, Γαλλία
Bianca Balti, Eliza Sednaoui, Freja Beha Erichsen, Isabeli Fontana, Magdalena Frackowiak, Anja Rubik, Abbey Lee Kershaw, Lakshmi Menon, Heidi Mount, Erin Wasson, Natasha Poly, Lara Stone, Daria Werbowy, Iris Strubegger, Jeneil Williams, Baptiste Giabiconi, Sebastian Jondeau, Brad Kroenig, Garrett Negg, Jake Davis
2012
Mario Sorrenti στο Murtoli, Corsica
Isabeli Fontana, Natasha Poly, Saskia De Brauw, Lara Stone, Joan Small, Guinevere Van Seenus, Malgosia Bela, Edita Vilkevictiute, Kate Moss, Milla Jovovich, Margareth Made, Rinko Kikuchi
2013
Steve McCurry στο Rio de Janeiro, Βραζιλία
Isabeli Fontana, Adriana Lima, Sonia Braga, Marisa Monte, Elisa Sednoui, Petra Nemcova, Hanna Ben Abdesslem, Liya Kebede, Karlie Kloss, Kyleigh Kuhn, Summer Rayne Oakes
2014
Εορτασμός της 50ής επετείου του Ημερολογίου στο Μιλάνο
1986 ημερολόγιο του Helmut Newton, στο Montecarlo και Chianti
Antonia Dell’Atte, Susie Bick, Betty Prado
2015
Steven Meisel στη Ν. Υόρκη, ΗΠΑ
Karen Elson, Anna Ewers, Isabeli Fontana, Gigi Hadid, Candice Huffine, Adriana Lima, Sasha Luss, Cameron Russel, Joan Smalls, Natalia Vodianova, Raquel Zimmerman
2016
Annie Leibovitz στη Ν. Υόρκη, ΗΠΑ
Yao Chen, Natalia Vodianova, Kathleen Kennedy, Agnes Gund and Sadie Rain Hope-Gund, Serena Williams, Fran Lebowitz, Mellody Hobson, Ava Duvernay, Tavi Gevinson, Shrin Neshat, Yoko Ono, Patti Smith, Amy Schumer
2017
Peter Lindbergh σε Βερολίνο, Los Angeles, Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Le Touquet
Jessica Chastain, Penelope Cruz, Nicole Kidman, Rooney Mara, Helen Mirren, Julianne Moore, Lupita Nyong’o, Charlotte Rampling, Lea Seydoux, Uma Thurman, Alicia Vikander, Kate Winslet, Robin Wright, Zhang Ziyi, Anastasia Ignatova
){kind=link}